promiscuus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | promiscuus | promiscuă | promiscuum | promiscuī | promiscuae | promiscuă | 
| Vocatif | promiscue | promiscuă | promiscuum | promiscuī | promiscuae | promiscuă | 
| Accusatif | promiscuum | promiscuăm | promiscuum | promiscuōs | promiscuās | promiscuă | 
| Génitif | promiscuī | promiscuae | promiscuī | promiscuōrŭm | promiscuārŭm | promiscuōrŭm | 
| Datif | promiscuō | promiscuae | promiscuō | promiscuīs | promiscuīs | promiscuīs | 
| Ablatif | promiscuō | promiscuā | promiscuō | promiscuīs | promiscuīs | promiscuīs | 
promiscuus \proːˈmis.ku.us\
- Mêlé, indistinct, pêle-mêle.
- consulatum promiscuum patribus ac plebi facere. — (Plaute, Rud. 7, 21)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
- Confondu, indifférent.
- divina atque humana promiscua habere. - Regarder comme indifférentes les choses humaines ou divines.
 
 
- (Grammaire) Indifférencié, au sexe indistinct, épicène.
- promiscuum nomen. - La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Variantes
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : promiscuous
- Espagnol : promiscuo
- Français : promiscue
- Italien : promiscuo
Références
- « promiscuus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage