prognosticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien προγνωστικός, prognôstikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | prognosticus | prognostică | prognosticum | prognosticī | prognosticae | prognostică | 
| Vocatif | prognostice | prognostică | prognosticum | prognosticī | prognosticae | prognostică | 
| Accusatif | prognosticum | prognosticăm | prognosticum | prognosticōs | prognosticās | prognostică | 
| Génitif | prognosticī | prognosticae | prognosticī | prognosticōrŭm | prognosticārŭm | prognosticōrŭm | 
| Datif | prognosticō | prognosticae | prognosticō | prognosticīs | prognosticīs | prognosticīs | 
| Ablatif | prognosticō | prognosticā | prognosticō | prognosticīs | prognosticīs | prognosticīs | 
prognosticus \pɾoŋ.no.sti.kus\
- De pronostic.
- Prognostica praevisio aegritudinum, vocata a praenoscendo. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri, livre 10)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Apparentés étymologiques
Références
- « prognosticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage