proconsularis
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | proconsularis | proconsularis | proconsulare | proconsulares | proconsulares | proconsularia | 
| Vocatif | proconsularis | proconsularis | proconsulare | proconsulares | proconsulares | proconsularia | 
| Accusatif | proconsularem | proconsularem | proconsulare | proconsulares | proconsulares | proconsularia | 
| Génitif | proconsularis | proconsularis | proconsularis | proconsularium | proconsularium | proconsularium | 
| Datif | proconsulari | proconsulari | proconsulari | proconsularibus | proconsularibus | proconsularibus | 
| Ablatif | proconsulari | proconsulari | proconsulari | proconsularibus | proconsularibus | proconsularibus | 
proconsularis \Prononciation ?\
- De proconsul, proconsulaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Références
- « proconsularis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage