problematicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien προβληματικός, problêmatikós (« de problème »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | problematicus | problematică | problematicum | problematicī | problematicae | problematică |
| Vocatif | problematice | problematică | problematicum | problematicī | problematicae | problematică |
| Accusatif | problematicum | problematicăm | problematicum | problematicōs | problematicās | problematică |
| Génitif | problematicī | problematicae | problematicī | problematicōrŭm | problematicārŭm | problematicōrŭm |
| Datif | problematicō | problematicae | problematicō | problematicīs | problematicīs | problematicīs |
| Ablatif | problematicō | problematicā | problematicō | problematicīs | problematicīs | problematicīs |
problematicus \Prononciation ?\
- Problématique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Apparentés étymologiques
Références
- « problematicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage