primitifs
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | primitif \pʁi.mi.tif\ |
primitifs \pʁi.mi.tif\ |
| Féminin | primitive \pʁi.mi.tiv\ |
primitives \pʁi.mi.tiv\ |
primitifs \pʁi.mi.tif\
- Masculin pluriel de primitif.
Forme de nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| primitif | primitifs |
| \pʁi.mi.tif\ | |
primitifs \pʁi.mi.tif\ masculin
- Pluriel de primitif.
Forme de nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| primitif | primitifs |
| \pʁi.mi.tif\ | |
primitifs \pʁi.mi.tif\ masculin
- Pluriel de primitif.
Le goût pour les primitifs italiens s’y retrouve bien souvent « sulpicianisé » par des expressions outrées, l’ajout d’auréoles ou d’angelots qui suscitent très tôt les critiques de membres du clergé.
— (Isabelle Saint-Marti, Approches du merveilleux dans la culture catholique du XIXe siècle, in revue Romantisme, no 170, 2015)