praeruptus

Latin

Étymologie

Déverbal de praerumpo, dérivé de praeruptum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif praeruptŭs praeruptūs
Vocatif praeruptŭs praeruptūs
Accusatif praeruptum praeruptūs
Génitif praeruptūs praeruptuum
Datif praeruptūi
ou praeruptū
praeruptibus
Ablatif praeruptū praeruptibus

praeruptus \Prononciation ?\ masculin

  1. Coupure abrupte du sol.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif praeruptus praeruptă praeruptum praeruptī praeruptae praeruptă
Vocatif praerupte praeruptă praeruptum praeruptī praeruptae praeruptă
Accusatif praeruptum praeruptăm praeruptum praeruptōs praeruptās praeruptă
Génitif praeruptī praeruptae praeruptī praeruptōrŭm praeruptārŭm praeruptōrŭm
Datif praeruptō praeruptae praeruptō praeruptīs praeruptīs praeruptīs
Ablatif praeruptō praeruptā praeruptō praeruptīs praeruptīs praeruptīs

praeruptus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de praerumpo
    1. Escarpé, taillé à pic.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
    2. Précipité, emporté, violent.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Références