prânz

Étymologie

Du latin prandium.

Nom commun

neutre Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
prânz prânzul prânzuri prânzurile
Datif
Génitif
prânz prânzului prânzuri prânzurilor
Vocatif

prânz \prɨnz\ neutre

  1. Repas de midi.