possibilitas
Latin
Étymologie
- Dérivé de possibilis, avec le suffixe -itas.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | possibilitas | possibilitatēs |
| Vocatif | possibilitas | possibilitatēs |
| Accusatif | possibilitatem | possibilitatēs |
| Génitif | possibilitatis | possibilitatum |
| Datif | possibilitatī | possibilitatibus |
| Ablatif | possibilitatĕ | possibilitatibus |
possibilitas \Prononciation ?\ féminin
- Pouvoir de faire, possibilité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « possibilitas », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1205)
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe possibilitar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu possibilitas | ||
possibilitas \pu.si.bi.ˈli.tɐʃ\ (Lisbonne) \po.si.bi.ˈli.təs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de possibilitar.