positus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | positŭs | positūs |
| Vocatif | positŭs | positūs |
| Accusatif | positum | positūs |
| Génitif | positūs | posituum |
| Datif | positūi ou positū |
positibus |
| Ablatif | positū | positibus |
positus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | positus | posită | positum | positī | positae | posită |
| Vocatif | posite | posită | positum | positī | positae | posită |
| Accusatif | positum | posităm | positum | positōs | positās | posită |
| Génitif | positī | positae | positī | positōrŭm | positārŭm | positōrŭm |
| Datif | positō | positae | positō | positīs | positīs | positīs |
| Ablatif | positō | positā | positō | positīs | positīs | positīs |
positus \Prononciation ?\
- Participe passé de pono.
Références
- « positus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage