pontificans
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pontificans | pontificans | pontificans | pontificāntēs | pontificāntēs | pontificāntia |
| Vocatif | pontificans | pontificans | pontificans | pontificāntēs | pontificāntēs | pontificāntia |
| Accusatif | pontificāntem | pontificāntem | pontificans | pontificāntēs | pontificāntēs | pontificāntia |
| Génitif | pontificāntis | pontificāntis | pontificāntis | pontificāntium | pontificāntium | pontificāntium |
| Datif | pontificāntī | pontificāntī | pontificāntī | pontificāntibus | pontificāntibus | pontificāntibus |
| Ablatif | pontificāntī | pontificāntī | pontificāntī | pontificāntibus | pontificāntibus | pontificāntibus |
pontificans \Prononciation ?\ deuxième classe faux imparisyllabique
- Participe présent de pontifico (« pontifier ») :
- Pontifiant, exerçant la dignité de pontife.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Pontifiant, exerçant la dignité de pontife.
Références
- « pontificans », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage