pleuricus
Latin
Étymologie
- (Latin post-classique) Du grec ancien πλευρικός, pleurikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pleuricus | pleurică | pleuricum | pleuricī | pleuricae | pleurică |
| Vocatif | pleurice | pleurică | pleuricum | pleuricī | pleuricae | pleurică |
| Accusatif | pleuricum | pleuricăm | pleuricum | pleuricōs | pleuricās | pleurică |
| Génitif | pleuricī | pleuricae | pleuricī | pleuricōrŭm | pleuricārŭm | pleuricōrŭm |
| Datif | pleuricō | pleuricae | pleuricō | pleuricīs | pleuricīs | pleuricīs |
| Ablatif | pleuricō | pleuricā | pleuricō | pleuricīs | pleuricīs | pleuricīs |
pleuricus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « pleuricus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage