plastica
 : plàstica
Italien
Étymologie
- (nom) Apocope de materia plastica (« matière plastique »).
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | plastico \ˈpla.sti.ko\ | plastici \ˈpla.sti.t͡ʃi\ | 
| Féminin | plastica \ˈpla.sti.ka\ | plastiche \ˈpla.sti.ke\ | 
plastica \ˈpla.sti.ka\
- Féminin singulier de plastico.
Dérivés
- chirurgia plastica (« chirurgie plastique »)
- materia plastica (« matière plastique »)
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| plastica \Prononciation ?\ | plastiche \Prononciation ?\ | 
plastica \Prononciation ?\ féminin
- (Chimie) Plastique.
Dérivés
- bioplastica (« bioplastique »)
- microplastica (« microplastique »)
Vocabulaire apparenté par le sens
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Plastica (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Voyez plastice.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | plastică | plasticae | 
| Vocatif | plastică | plasticae | 
| Accusatif | plasticăm | plasticās | 
| Génitif | plasticae | plasticārŭm | 
| Datif | plasticae | plasticīs | 
| Ablatif | plasticā | plasticīs | 
plastica \Prononciation ?\ féminin
Références
- « plastica », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1188)