pigneraticius
Latin
Étymologie
- Dérivé de pigneratus, avec le suffixe -icius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pigneraticius | pigneraticiă | pigneraticium | pigneraticiī | pigneraticiae | pigneraticiă |
| Vocatif | pigneraticie | pigneraticiă | pigneraticium | pigneraticiī | pigneraticiae | pigneraticiă |
| Accusatif | pigneraticium | pigneraticiăm | pigneraticium | pigneraticiōs | pigneraticiās | pigneraticiă |
| Génitif | pigneraticiī | pigneraticiae | pigneraticiī | pigneraticiōrŭm | pigneraticiārŭm | pigneraticiōrŭm |
| Datif | pigneraticiō | pigneraticiae | pigneraticiō | pigneraticiīs | pigneraticiīs | pigneraticiīs |
| Ablatif | pigneraticiō | pigneraticiā | pigneraticiō | pigneraticiīs | pigneraticiīs | pigneraticiīs |
pigneraticius \Prononciation ?\
- Hypothéqué, mis en gage.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « pigneraticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage