phantasmaticus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | phantasmaticus | phantasmatică | phantasmaticum | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmatică | 
| Vocatif | phantasmatice | phantasmatică | phantasmaticum | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmatică | 
| Accusatif | phantasmaticum | phantasmaticăm | phantasmaticum | phantasmaticōs | phantasmaticās | phantasmatică | 
| Génitif | phantasmaticī | phantasmaticae | phantasmaticī | phantasmaticōrŭm | phantasmaticārŭm | phantasmaticōrŭm | 
| Datif | phantasmaticō | phantasmaticae | phantasmaticō | phantasmaticīs | phantasmaticīs | phantasmaticīs | 
| Ablatif | phantasmaticō | phantasmaticā | phantasmaticō | phantasmaticīs | phantasmaticīs | phantasmaticīs | 
phantasmaticus \Prononciation ?\
- Chimérique, imaginaire.
Apparentés étymologiques
Références
- « phantasmaticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage