petulans
: pétulans
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | petulans | petulans | petulans | petulantēs | petulantēs | petulantia |
| Vocatif | petulans | petulans | petulans | petulantēs | petulantēs | petulantia |
| Accusatif | petulantem | petulantem | petulans | petulantēs | petulantēs | petulantia |
| Génitif | petulantis | petulantis | petulantis | petulantium | petulantium | petulantium |
| Datif | petulantī | petulantī | petulantī | petulantibus | petulantibus | petulantibus |
| Ablatif | petulantī | petulantī | petulantī | petulantibus | petulantibus | petulantibus |
petulans \Prononciation ?\
- Effronté, impudent, prêt à attaquer, offensif, qui offense.
Petulans pictura.
- Peinture irrévérencieuse.
- Pétulant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- pĕtŭlantĕr (« effrontément »)
- pĕtŭlantĭa (« disposition à attaquer - pétulance, fougue »)
- adpĕtŭlantĭa, appĕtŭlantĭa (« effronterie »)
Références
- « petulans », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage