pertractus
Latin
Étymologie
- Déverbal de pertraho, dérivé de pertractum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | pertractŭs | pertractūs | 
| Vocatif | pertractŭs | pertractūs | 
| Accusatif | pertractum | pertractūs | 
| Génitif | pertractūs | pertractuum | 
| Datif | pertractūi ou pertractū | pertractibus | 
| Ablatif | pertractū | pertractibus | 
pertractus \Prononciation ?\ masculin
- Longue durée, prolongement de séjour.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pertractus | pertractă | pertractum | pertractī | pertractae | pertractă | 
| Vocatif | pertracte | pertractă | pertractum | pertractī | pertractae | pertractă | 
| Accusatif | pertractum | pertractăm | pertractum | pertractōs | pertractās | pertractă | 
| Génitif | pertractī | pertractae | pertractī | pertractōrŭm | pertractārŭm | pertractōrŭm | 
| Datif | pertractō | pertractae | pertractō | pertractīs | pertractīs | pertractīs | 
| Ablatif | pertractō | pertractā | pertractō | pertractīs | pertractīs | pertractīs | 
pertractus \Prononciation ?\
Références
- « pertractus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage