perfièit
Étymologie
- Du latin perfectus.
Adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | perfièit \peɾˈfiɛjt\ |
perfièits \peɾˈfiɛjt͡s\ |
| Féminin | perfièita \peɾˈfiɛjto̯\ |
perfièitas \peɾˈfiɛjto̯s\ |
perfièit \peɾˈfiɛjt\ (graphie normalisée)
Variantes
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage