peremptoriu
Étymologie
- Du latin peremptorius (« péremptoire »).
Adjectif
peremptoriu \pe.rempˈto.rju\
| Adjectif 4 formes | Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Masculin Neutre | Féminin | Masculin | Féminin Neutre | ||
| Nominatif Accusatif | Indéfini | peremptoriu | peremptoriă | peremptorii | peremptorie | 
| Défini | peremptoriul | peremptoria | peremptoriii | peremptoriele | |
| Datif Génitif | Indéfini | peremptoriu | peremptorie | peremptorii | peremptorie | 
| Défini | peremptoriului | peremptoriei | peremptoriilor | peremptorielor | |