percitus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | percitus | percită | percitum | percitī | percitae | percită |
| Vocatif | percite | percită | percitum | percitī | percitae | percită |
| Accusatif | percitum | percităm | percitum | percitōs | percitās | percită |
| Génitif | percitī | percitae | percitī | percitōrŭm | percitārŭm | percitōrŭm |
| Datif | percitō | percitae | percitō | percitīs | percitīs | percitīs |
| Ablatif | percitō | percitā | percitō | percitīs | percitīs | percitīs |
percitus \Prononciation ?\
- Participe passé de percio et de percieo
Apparentés étymologiques
Références
- « percitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage