percautus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | percautus | percaută | percautum | percautī | percautae | percaută |
| Vocatif | percaute | percaută | percautum | percautī | percautae | percaută |
| Accusatif | percautum | percautăm | percautum | percautōs | percautās | percaută |
| Génitif | percautī | percautae | percautī | percautōrŭm | percautārŭm | percautōrŭm |
| Datif | percautō | percautae | percautō | percautīs | percautīs | percautīs |
| Ablatif | percautō | percautā | percautō | percautīs | percautīs | percautīs |
percautus \Prononciation ?\
- Très circonspect.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « percautus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage