pecuarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de pecu bétail »), avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif pecuarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif pecuarius pecuariă pecuarium pecuariī pecuariae pecuariă
Vocatif pecuarie pecuariă pecuarium pecuariī pecuariae pecuariă
Accusatif pecuarium pecuariăm pecuarium pecuariōs pecuariās pecuariă
Génitif pecuariī pecuariae pecuariī pecuariōrŭm pecuariārŭm pecuariōrŭm
Datif pecuariō pecuariae pecuariō pecuariīs pecuariīs pecuariīs
Ablatif pecuariō pecuariā pecuariō pecuariīs pecuariīs pecuariīs

pecuarius \Prononciation ?\ ; première classe

  1. Pécuaire, de troupeaux, de bestiaux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pecuarĭus pecuariī
ou pecuarī
Vocatif pecuarī pecuariī
ou pecuarī
Accusatif pecuarium pecuariōs
Génitif pecuariī
ou pecuarī
pecuariōrum
Datif pecuariō pecuariīs
Ablatif pecuariō pecuariīs

pecuarius \Prononciation ?\ masculin 2e déclinaison

  1. Eleveur, propriétaire de troupeaux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Fermier des pâturages publics.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références