pazenn

Étymologie

(1464)[1][2] Dérivé de paz, avec le suffixe -enn.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté pazenn pazennoù pazinier
Adoucissante bazenn bazennoù bazinier
Spirante fazenn fazennoù fazinier

pazenn \ˈpɑː.zɛn\ féminin

  1. Barreau (échelle).
    • Ar c’hilhog a zrailhas ur c’hokoriko war bazenn uhelañ ar skeul, hag ar yar a oa bet darbet dezhi dozviñ he vi diwezhañ.  (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 130)
      Le coq bafouilla un cocorico sur le barreau le plus haut de l’échelle, et la poule avait failli pondre son dernier œuf.
  2. Degré, marche.
    • Diskenn a reer er cʼhloz gant un diri a bemp pazenn ha bez’ ez eus ur bank a-hed ar voger e tu ar reter.  (Yves Le Berre, Bernard Tanguy, Yves-Pascal Castel, Buez Santez Nonn - Mystère breton - Vie de sainte Nonne, Co-édition C.R.B.C. - Minihi-Levenez, 1999, page 40)
      On descend dans l’enclos par un escalier de cinq marches et un banc se trouve le long du mur oriental.
  3. Étape, pas, phase.
    • En deiz-se, yen-ki anezhi, e vo graet pazenn diwezhañ-holl al labour-se.  (Région Bretagne, Un chantier XXL/Ur chanter XXL, B, no 4, printemps 2024, page 16  lire en ligne)
      En cette journée glaciale, la toute dernière étape de ce travail sera réalisée.

Dérivés

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté bazenn bazennoù
Adoucissante vazenn vazennoù
Durcissante pazenn pazennoù

pazenn \ˈpɑː.zɛn\ féminin

  1. Forme mutée de bazenn par durcissement.

Références

  1. Martial Ménard, Devri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage
  2. Jehan Lagadeuc, Catholicon, manuscrit, 1464