patruelis
Latin
Étymologie
- De patruus (« oncle paternel ») avec le suffixe -elis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | patruelis | patruelis | patruele | patrueles | patrueles | patruelia |
| Vocatif | patruelis | patruelis | patruele | patrueles | patrueles | patruelia |
| Accusatif | patruelem | patruelem | patruele | patrueles | patrueles | patruelia |
| Génitif | patruelis | patruelis | patruelis | patruelium | patruelium | patruelium |
| Datif | patrueli | patrueli | patrueli | patruelibus | patruelibus | patruelibus |
| Ablatif | patrueli | patrueli | patrueli | patruelibus | patruelibus | patruelibus |
patruelis \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | patruelis | patruelēs |
| Vocatif | patruelis | patruelēs |
| Accusatif | patruelĕm | patruelēs |
| Génitif | patruelĭs | patrueliŭm |
| Datif | patruelī | patruelĭbŭs |
| Ablatif | patruelĕ | patruelĭbŭs |
patruelis \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques
Références
- « patruelis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage