patiens
Français
Étymologie
- → voir patient.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | patient \pa.sjɑ̃\ |
patiens \pa.sjɑ̃\ |
| Féminin | patiente \pa.sjɑ̃t\ |
patientes \pa.sjɑ̃t\ |
patiens \pa.sjɑ̃\
- (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Masculin pluriel de patient.
« Insolens, s’écria Justinien, soyez patiens et attentifs ; juifs, samaritains et manichéens, gardez le silence. »
— (Edward Gibbon, Histoire de la décadence et de la chute de l'Empire romain, tome 7, 1819, p. 228)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | patiens | patiens | patiens | patientēs | patientēs | patientia |
| Vocatif | patiens | patiens | patiens | patientēs | patientēs | patientia |
| Accusatif | patientem | patientem | patiens | patientēs | patientēs | patientia |
| Génitif | patientis | patientis | patientis | patientium | patientium | patientium |
| Datif | patientī | patientī | patientī | patientibus | patientibus | patientibus |
| Ablatif | patientī | patientī | patientī | patientibus | patientibus | patientibus |
patiens \Prononciation ?\
- Participe présent de patior :
Dérivés
Références
- « patiens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage