paelex
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | paelex | paelicēs |
| Vocatif | paelex | paelicēs |
| Accusatif | paelicem | paelicēs |
| Génitif | paelicis | paelicum |
| Datif | paelicī | paelicibus |
| Ablatif | paelicĕ | paelicibus |
paelex \Prononciation ?\ féminin
- Concubine.
uxor generi, noverca filii, filiae paelex
— (Cicéron, Plaidoyer pour Aulus Cluentius 70, 199)- Femme de son gendre, belle-mère de son fils, rivale de sa fille
antiqui proprie eam pelicem nominabant, quae uxorem habenti nubebat. Cui generi mulierum etiam poena constituta est a Numā Pompilio hāc lege: paelex aram Junonis ne tangito
— (Paul. ex Festus. p. 222 Müll.)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
- pēlex
Références
- « paelex », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « paelex », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage