paelex

Latin

Étymologie

Apparenté[1] au grec ancien παλλακίς, pallakís concubine »), au sanscrit pallavaka fille »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif paelex paelicēs
Vocatif paelex paelicēs
Accusatif paelicem paelicēs
Génitif paelicis paelicum
Datif paelicī paelicibus
Ablatif paelicĕ paelicibus

paelex \Prononciation ?\ féminin

  1. Concubine.
    • uxor generi, noverca filii, filiae paelex  (Cicéron, Plaidoyer pour Aulus Cluentius 70, 199)
      Femme de son gendre, belle-mère de son fils, rivale de sa fille
    • antiqui proprie eam pelicem nominabant, quae uxorem habenti nubebat. Cui generi mulierum etiam poena constituta est a Numā Pompilio hāc lege: paelex aram Junonis ne tangito  (Paul. ex Festus. p. 222 Müll.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Variantes

  • pēlex

Références