pachaca
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| pachaca \pa.'t͡ʃa.ko̯\ |
pachacas \pa.'t͡ʃa.ko̯s\ |
pachaca \pa.'t͡ʃa.ko̯\ féminin (graphie normalisée)
- Cancan, ragot.
Aquelas pachacas començavan de reposcar sus mas sòrres.
— (Sèrgi Gairal, Un estiu sus la talvera', 2001 [1])- Ces ragots commençaient à rejaillir sur mes sœurs.
Synonymes
Dérivés
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « pachaca [pa.'t͡ʃa.ko̯] » (bon niveau)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- [1] Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage