orgeno
Espéranto
Étymologie
- De l’allemand Orgel.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | orgeno \or.ˈɡe.no\ | orgenoj \or.ˈɡe.noj\ | 
| Accusatif | orgenon \or.ˈɡe.non\ | orgenojn \or.ˈɡe.nojn\ | 
orgeno \or.ˈɡe.no\ mot-racine UV
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « orgeno [Prononciation ?] »
Voir aussi
- orgeno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- orgeno sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- orgeno sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "orgen-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- De l’espéranto.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| orgeno \Prononciation ?\ | orgeni \Prononciation ?\ | 
orgeno \ɔr.ˈɡɛ.nɔ\