oponent
Étymologie
- Du latin opponens (« opposant »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | oponent | oponenti ou oponentové |
| Génitif | oponenta | oponentů |
| Datif | oponentovi | oponentům |
| Accusatif | oponenta | oponenty |
| Vocatif | oponente | oponenti ou oponentové |
| Locatif | oponentovi | oponentech |
| Instrumental | oponentem | oponenty |
oponent \Prononciation ?\ masculin animé
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage