oeconomicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien οἰκονομικός, oikonomikós.
 
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | oeconomicus | oeconomică | oeconomicum | oeconomicī | oeconomicae | oeconomică | 
| Vocatif | oeconomice | oeconomică | oeconomicum | oeconomicī | oeconomicae | oeconomică | 
| Accusatif | oeconomicum | oeconomicăm | oeconomicum | oeconomicōs | oeconomicās | oeconomică | 
| Génitif | oeconomicī | oeconomicae | oeconomicī | oeconomicōrŭm | oeconomicārŭm | oeconomicōrŭm | 
| Datif | oeconomicō | oeconomicae | oeconomicō | oeconomicīs | oeconomicīs | oeconomicīs | 
| Ablatif | oeconomicō | oeconomicā | oeconomicō | oeconomicīs | oeconomicīs | oeconomicīs | 
oeconomicus \Prononciation ?\
- Méthodique, ordonné.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Apparentés étymologiques
Références
- « oeconomicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage