obsédée
Français
Étymologie
- (Nom, adjectif) Du participe passé.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| obsédée | obsédées |
| \ɔb.se.de\ | |
obsédée \ɔb.se.de\ féminin (pour un homme, on dit : obsédé)
- Femme obsédée.
Je ne vais pas lui tresser des lauriers, reprend-il, il faut juste montrer qu'elle n'était pas une baiseuse pathologique ni une obsédée du pouvoir.
— (Andreï Makine, Une femme aimée, Éditions du Seuil, 2013)
Dérivés
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | obsédé \ɔb.se.de\ |
obsédés \ɔb.se.de\ |
| Féminin | obsédée \ɔb.se.de\ |
obsédées \ɔb.se.de\ |
obsédée \ɔb.se.de\
- Féminin singulier de obsédé.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe obséder | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin singulier) obsédée | ||
obsédée \ɔb.se.de\
- Participe passé féminin singulier de obséder.