nuptus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe nupti | |
|---|---|
| Conditionnel | nuptus |
nuptus \ˈnu.ptus\
- Conditionnel du verbe nupti (intransitif).
Synonymes
Antonymes
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | nuptŭs | nuptūs |
| Vocatif | nuptŭs | nuptūs |
| Accusatif | nuptum | nuptūs |
| Génitif | nuptūs | nuptuum |
| Datif | nuptūi ou nuptū |
nuptibus |
| Ablatif | nuptū | nuptibus |
nuptus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | nuptus | nuptă | nuptum | nuptī | nuptae | nuptă |
| Vocatif | nupte | nuptă | nuptum | nuptī | nuptae | nuptă |
| Accusatif | nuptum | nuptăm | nuptum | nuptōs | nuptās | nuptă |
| Génitif | nuptī | nuptae | nuptī | nuptōrŭm | nuptārŭm | nuptōrŭm |
| Datif | nuptō | nuptae | nuptō | nuptīs | nuptīs | nuptīs |
| Ablatif | nuptō | nuptā | nuptō | nuptīs | nuptīs | nuptīs |
nuptus \Prononciation ?\
- Participe passé de nubo.
nupta verba
- paroles de femme mariée
Références
- « nuptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage