nauticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ναυτικός, nautikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | nauticus | nautică | nauticum | nauticī | nauticae | nautică |
| Vocatif | nautice | nautică | nauticum | nauticī | nauticae | nautică |
| Accusatif | nauticum | nauticăm | nauticum | nauticōs | nauticās | nautică |
| Génitif | nauticī | nauticae | nauticī | nauticōrŭm | nauticārŭm | nauticōrŭm |
| Datif | nauticō | nauticae | nauticō | nauticīs | nauticīs | nauticīs |
| Ablatif | nauticō | nauticā | nauticō | nauticīs | nauticīs | nauticīs |
nauticus \Prononciation ?\
- (Marine) Nautique, de matelot (→ voir nauta), de nautonier, naval.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- nautalis
Apparentés étymologiques
Références
- « nauticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « nauticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage