narrate
Anglais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to narrate \ˈnæɹˌeɪt\ ou \næˈɹeɪt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
narrates \ˈnæɹˌeɪts\ ou \næˈɹeɪts\ |
| Prétérit | narrated \ˈnæɹˌeɪt.ɪd\ ou \næˈɹeɪt.ɪd\ |
| Participe passé | narrated \ˈnæɹˌeɪt.ɪd\ ou \næˈɹeɪt.ɪd\ |
| Participe présent | narrating \ˈnæɹˌeɪt.ɪŋ\ ou \næˈɹeɪt.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
to narrate
Prononciation
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « narrate [Prononciation ?] »
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | narrato \nar.ˈra.to\ |
narrati \nar.ˈra.ti\ |
| Féminin | narrata \nar.ˈra.ta\ |
narrate \nar.ˈra.te\ |
narrate \nar.ˈra.te\
- Féminin pluriel de narrato.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe narrare | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (féminin pluriel) narrate | ||
| Indicatif | Présent | |
| (voi) narrate | ||
| Impératif | Présent | |
| (2e personne du pluriel) narrate | ||
narrate \nar.ˈra.te\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes