mythistoricus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien μυθιστορικός, mythistorikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mythistoricus | mythistorică | mythistoricum | mythistoricī | mythistoricae | mythistorică |
| Vocatif | mythistorice | mythistorică | mythistoricum | mythistoricī | mythistoricae | mythistorică |
| Accusatif | mythistoricum | mythistoricăm | mythistoricum | mythistoricōs | mythistoricās | mythistorică |
| Génitif | mythistoricī | mythistoricae | mythistoricī | mythistoricōrŭm | mythistoricārŭm | mythistoricōrŭm |
| Datif | mythistoricō | mythistoricae | mythistoricō | mythistoricīs | mythistoricīs | mythistoricīs |
| Ablatif | mythistoricō | mythistoricā | mythistoricō | mythistoricīs | mythistoricīs | mythistoricīs |
mythistoricus \Prononciation ?\
- Légendaire, fabuleux, mythique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « mythistoricus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage