myrice
Latin
Étymologie
- Du grec ancien μυρίκη, myríkê (« tamaris »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | myrice | myricae |
| Vocatif | myrice | myricae |
| Accusatif | myricen | myricas |
| Génitif | myrices | myricarum |
| Datif | myricae | myricis |
| Ablatif | myrice | myricis |
myrīcē \Prononciation ?\ féminin
Références
- « myrice », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage