mutatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | mutatŭs | mutatūs | 
| Vocatif | mutatŭs | mutatūs | 
| Accusatif | mutatum | mutatūs | 
| Génitif | mutatūs | mutatuum | 
| Datif | mutatūi ou mutatū | mutatibus | 
| Ablatif | mutatū | mutatibus | 
mutatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mutatus | mutată | mutatum | mutatī | mutatae | mutată | 
| Vocatif | mutate | mutată | mutatum | mutatī | mutatae | mutată | 
| Accusatif | mutatum | mutatăm | mutatum | mutatōs | mutatās | mutată | 
| Génitif | mutatī | mutatae | mutatī | mutatōrŭm | mutatārŭm | mutatōrŭm | 
| Datif | mutatō | mutatae | mutatō | mutatīs | mutatīs | mutatīs | 
| Ablatif | mutatō | mutatā | mutatō | mutatīs | mutatīs | mutatīs | 
mutatus \Prononciation ?\
- Participe passé de muto.
Références
- « mutatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage