muorrabinná
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | muorrabinná | muorrabinnát | 
| Accusatif Génitif | muorrabinná | muorrabinnáid | 
| Illatif | muorrabinnái | muorrabinnáide | 
| Locatif | muorrabinnás | muorrabinnáin | 
| Comitatif | muorrabinnáin | muorrabinnáiguin | 
| Essif | muorrabinnán | |
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | muorrabinnán | muorrabinnáme | muorrabinnámet | 
| 2e personne | muorrabinnát | muorrabinnáde | muorrabinnádet | 
| 3e personne | muorrabinnás | muorrabinnáska | muorrabinnáset | 
muorrabinná /ˈmuo̯rːɑbinːa/
- Morceau de bois.
- Mii vuollat rágu muorrabinnái ja de geassit fas bárkku muorrabinná badjel. — (goahteskuvla.wordpress.com)- Nous taillons avec un couteau une fente dans le morceau de bois et ôtons l’écorce sur le dessus.
 
 
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | muorrabinnán | muorrabinnáme | muorrabinnámet | 
| 2e personne | muorrabinnát | muorrabinnáde | muorrabinnádet | 
| 3e personne | muorrabinnás | muorrabinnáska | muorrabinnáset | 
muorrabinná /ˈmuo̯rːɑbinːa/
- Génitif singulier de muorrabinná.
- Accusatif singulier de muorrabinná.