multiplicus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | multiplicus | multiplică | multiplicum | multiplicī | multiplicae | multiplică |
| Vocatif | multiplice | multiplică | multiplicum | multiplicī | multiplicae | multiplică |
| Accusatif | multiplicum | multiplicăm | multiplicum | multiplicōs | multiplicās | multiplică |
| Génitif | multiplicī | multiplicae | multiplicī | multiplicōrŭm | multiplicārŭm | multiplicōrŭm |
| Datif | multiplicō | multiplicae | multiplicō | multiplicīs | multiplicīs | multiplicīs |
| Ablatif | multiplicō | multiplicā | multiplicō | multiplicīs | multiplicīs | multiplicīs |
multiplicus \Prononciation ?\
Références
- « multiplicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage