mucudá
Étymologie
- Dérivé de mucudá (« tordre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | mucudá | mucudayá | mucudatá | 
| 2e du sing. | mucudal | mucudayal | mucudatal | 
| 3e du sing. | mucudar | mucudayar | mucudatar | 
| 1re du plur. | mucudat | mucudayat | mucudatat | 
| 2e du plur. | mucudac | mucudayac | mucudatac | 
| 3e du plur. | mucudad | mucudayad | mucudatad | 
| 4e du plur. | mucudav | mucudayav | mucudatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « mucudá [muʃuˈda] »
Références
- « mucudá », dans Kotapedia