mrzutý
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | mrzutý | mrzutá | mrzuté | |
| vocatif | mrzutý | mrzutá | mrzuté | ||
| accusatif | mrzutého | mrzutý | mrzutou | mrzuté | |
| génitif | mrzutého | mrzuté | mrzutého | ||
| locatif | mrzutém | mrzuté | mrzutém | ||
| datif | mrzutému | mrzuté | mrzutému | ||
| instrumental | mrzutým | mrzutou | mrzutým | ||
| pluriel | nominatif | mrzutí | mrzuté | mrzutá | |
| vocatif | mrzutí | mrzuté | mrzutá | ||
| accusatif | mrzuté | mrzutá | |||
| génitif | mrzutých | ||||
| locatif | mrzutých | ||||
| datif | mrzutým | ||||
| instrumental | mrzutými | ||||
mrzutý \ˈmr̩zutiː\ (comparatif : mrzutější, superlatif : nejmrzutější)
- Maussade, chagrin, bougon.
být mrzutý.
- bouder, être comme un crin.
- Désolant, ennuyeux, fâcheux, contrariant.
mrzutá zpráva.
- fâcheuse nouvelle.
Synonymes
- nevrlý
- nepříjemný
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage