morfo
: morfó, -morfo-
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe morfar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (yo) morfo |
morfo \ˈmoɾ.fo\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de morfar.
Prononciation
- Madrid : \ˈmoɾ.fo\
- Mexico, Bogota : \ˈmoɾ.f(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈmoɾ.fo\
Italien
Étymologie
- Du latin scientifique Morpho.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| morfo \ˈmɔr.fo\ |
morfi \ˈmɔr.fi\ |
morfo \ˈmɔr.fo\ masculin
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes