monstrificus

Latin

Étymologie

Dérivé de monstrum, avec le suffixe -ficus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif monstrificus monstrifică monstrificum monstrificī monstrificae monstrifică
Vocatif monstrifice monstrifică monstrificum monstrificī monstrificae monstrifică
Accusatif monstrificum monstrificăm monstrificum monstrificōs monstrificās monstrifică
Génitif monstrificī monstrificae monstrificī monstrificōrŭm monstrificārŭm monstrificōrŭm
Datif monstrificō monstrificae monstrificō monstrificīs monstrificīs monstrificīs
Ablatif monstrificō monstrificā monstrificō monstrificīs monstrificīs monstrificīs

monstrificus \Prononciation ?\

  1. Monstrueux, surnaturel.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références