mogediñ
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | mogediñ |
| Adoucissante | vogediñ |
mogediñ \moˈɡeːdĩ\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale moged-
- Fumer.
O vogediñ edo ar siminalioù bras, tud a oa o labourat.
— (Goulc’han Kervella, N’eus ket a garantez eürus, Skol Vreizh, 2015, page 62)- Les grandes cheminées fumaient, des gens travaillaient.
- Enfumer.
- Dégager de la fumée.
Antonymes
- divogediñ
Dérivés
- divogediñ
- mogeder
- mogedet