moarri
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | moarri | moarit |
| Accusatif Génitif |
moari moari / moare |
moriid |
| Illatif | moarrái | moriide |
| Locatif | moaris | moriin |
| Comitatif | moriin | moriiguin |
| Essif | moarrin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | moarrán | moarráme | moarrámet |
| 2e personne | moarrát | moarráde | moarrádet |
| 3e personne | moarris | moarriska | moarriset |
moarri /ˈmoɑ̯rːi/
- Colère, rage, indignation.
Ja eŋgel luittii sirppe boahtit eatnama ala, čuohpai eatnama viidnegárddi šaddosiid ja suhppii daid Ipmila moari stuorra viidnebohčingárrái.
— (raamattu.fi, Bible, L’Apocalypse 14:19)- Et l’ange jeta sa faucille à terre et il vendangea la vigne de la terre et jeta la vendange dans la grande cuve à vin de la colère de Dieu.
Synonymes
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | moarri | moarit |
| Accusatif Génitif |
moari moari / moare |
moriid |
| Illatif | moarrái | moriide |
| Locatif | moaris | moriin |
| Comitatif | moriin | moriiguin |
| Essif | moarrin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | moarrán | moarráme | moarrámet |
| 2e personne | moarrát | moarráde | moarrádet |
| 3e personne | moarris | moarriska | moarriset |
moarri /ˈmoɑ̯rːi/