mittendarius

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de mittendus, avec le suffixe -arius.
(Nom commun) Substantivation de l’adjectif mittendarius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mittendarius mittendariă mittendarium mittendariī mittendariae mittendariă
Vocatif mittendarie mittendariă mittendarium mittendariī mittendariae mittendariă
Accusatif mittendarium mittendariăm mittendarium mittendariōs mittendariās mittendariă
Génitif mittendariī mittendariae mittendariī mittendariōrŭm mittendariārŭm mittendariōrŭm
Datif mittendariō mittendariae mittendariō mittendariīs mittendariīs mittendariīs
Ablatif mittendariō mittendariā mittendariō mittendariīs mittendariīs mittendariīs

mittendarius \Prononciation ?\

  1. Qui est envoyé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mittendarius mittendariī
Vocatif mittendarie mittendariī
Accusatif mittendarium mittendariōs
Génitif mittendariī mittendariōrum
Datif mittendariō mittendariīs
Ablatif mittendariō mittendariīs

mittendarius \Prononciation ?\ masculin

  1. Mittendaire, envoyé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références