mitigativus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mitigativus | mitigativă | mitigativum | mitigativī | mitigativae | mitigativă |
| Vocatif | mitigative | mitigativă | mitigativum | mitigativī | mitigativae | mitigativă |
| Accusatif | mitigativum | mitigativăm | mitigativum | mitigativōs | mitigativās | mitigativă |
| Génitif | mitigativī | mitigativae | mitigativī | mitigativōrŭm | mitigativārŭm | mitigativōrŭm |
| Datif | mitigativō | mitigativae | mitigativō | mitigativīs | mitigativīs | mitigativīs |
| Ablatif | mitigativō | mitigativā | mitigativō | mitigativīs | mitigativīs | mitigativīs |
mitigativus \Prononciation ?\
- Adoucissant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « mitigativus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « mitigativus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage