miraklo
Espéranto
Étymologie
- (Date à préciser) Composé de la racine mirakl (« miracle ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | miraklo \mi.ˈra.klo\ |
mirakloj \mi.ˈra.kloj\ |
| Accusatif | miraklon \mi.ˈra.klon\ |
miraklojn \mi.ˈra.klojn\ |
miraklo \mi.ˈra.klo\
- Miracle.
Ĉi tio estas vere miraklo!
— (René Goscinny, traduction Nedeljko Korasić, Asteriks kaj Kleopatra, Izvori, 1995, page 18)- C'est vraiment un miracle !
Prononciation
- \mi.ˈra.klo\
- Toulouse (France) : écouter « miraklo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
Bibliographie
- miraklo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| miraklo \Prononciation ?\ |
mirakli \Prononciation ?\ |
miraklo \mi.ra.ˈklɔ\
Prononciation
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
miraklo masculin