minutus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | minutus | minută | minutum | minutī | minutae | minută |
| Vocatif | minute | minută | minutum | minutī | minutae | minută |
| Accusatif | minutum | minutăm | minutum | minutōs | minutās | minută |
| Génitif | minutī | minutae | minutī | minutōrŭm | minutārŭm | minutōrŭm |
| Datif | minutō | minutae | minutō | minutīs | minutīs | minutīs |
| Ablatif | minutō | minutā | minutō | minutīs | minutīs | minutīs |
minutus \Prononciation ?\ (comparatif : minutior, superlatif : minutissimus)
- Participe passé de minuo (« réduire en menus morceaux, casser, piller, écraser ») :
Références
- « minutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage