ministratrix
Latin
Étymologie
- Dérivé de ministratus, avec le suffixe -trix.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ministrātrīx | ministrātrīcēs |
| Vocatif | ministrātrīx | ministrātrīcēs |
| Accusatif | ministrātrīcem | ministrātrīcēs |
| Génitif | ministrātrīcis | ministrātrīcum |
| Datif | ministrātrīcī | ministrātrīcibus |
| Ablatif | ministrātrīcĕ | ministrātrīcibus |
ministrātrīx \mi.nisˈtraː.triːks\ féminin (pour un homme, on dit : ministrator)
Synonymes
Références
- « ministratrix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « ministratrix », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage