micatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | micatŭs | micatūs |
| Vocatif | micatŭs | micatūs |
| Accusatif | micatum | micatūs |
| Génitif | micatūs | micatuum |
| Datif | micatūi ou micatū |
micatibus |
| Ablatif | micatū | micatibus |
micatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | micatus | micată | micatum | micatī | micatae | micată |
| Vocatif | micate | micată | micatum | micatī | micatae | micată |
| Accusatif | micatum | micatăm | micatum | micatōs | micatās | micată |
| Génitif | micatī | micatae | micatī | micatōrŭm | micatārŭm | micatōrŭm |
| Datif | micatō | micatae | micatō | micatīs | micatīs | micatīs |
| Ablatif | micatō | micatā | micatō | micatīs | micatīs | micatīs |
micatus \Prononciation ?\
- Participe passé de mico.
Références
- « micatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage