micatus

Latin

Étymologie

Déverbal de mico, dérivé de micatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif micatŭs micatūs
Vocatif micatŭs micatūs
Accusatif micatum micatūs
Génitif micatūs micatuum
Datif micatūi
ou micatū
micatibus
Ablatif micatū micatibus

micatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Mouvement rapide de la langue.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif micatus micată micatum micatī micatae micată
Vocatif micate micată micatum micatī micatae micată
Accusatif micatum micatăm micatum micatōs micatās micată
Génitif micatī micatae micatī micatōrŭm micatārŭm micatōrŭm
Datif micatō micatae micatō micatīs micatīs micatīs
Ablatif micatō micatā micatō micatīs micatīs micatīs

micatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de mico.

Références